تو می دمی و آفتاب می شود یا بروز علائم حیاتی بعد از جشنواره
دوشنبه, ۲۷ بهمن ۱۳۹۳، ۱۱:۳۳ ق.ظ
بعد از جشنواره ی فیلم فجر خواندن این شعر توصیه شده، مؤکداً!
.
.
این جا
همیشه آوازی ست
که تا کنون نشنیده ایم
و مرتب گل هایی می شکوفند
که نامشان
در دایره المعارف گل ها نیست
و بهار با تعجب می پرسد :
خدایا! اسم این گل ها چیست ؟
اینجا مادران از کویر می آیند
اما دریا می زایند
کودکان توفان می آفرینند
دختران بهار می بافند
و پسران برای توسعه صبح
خورشید می افشانند
اینجا هر دریچه
تکرار گشایشی ست
به دشت متنوع عشق
وطن سید بزرگواری ست
که با دستاری سبز
چون موجی در ساحل توفانی
حماسه می خواند
اینجا همه امام را دوست دارند
و امام همه را دوست دارد
پنجره ی چشم هامان را می گشاییم
با قلب هامان نگاه می کنیم
و سپس عشق
و سپس عشق
و سپس رنج و صبر
و خم شدن در خون خویش
و بدین سان
ما برای گسترش عشق
به دنیا می آییم
و از دنیا می رویم
سلمان هراتی
کمی خلوت گزیده!